CONVERSATIES - Fragment

Knokke

‘Waar gaan jullie op vakantie?’

‘Wij hebben iets in Knokke.’

‘Iets?’

‘Ja een appartement, een appartementje. Een studio eigenlijk.’

‘En jullie brengen daar jullie vakanties door?’

‘Ja, we moeten wel. We zijn er nog voor aan het afbetalen.’

‘Is dat dan niet vervelend, iets hebben in Knokke?’

‘Ik ben het allang beu.’

‘Waarom heb je het dan gekocht?’

‘Iedereen van onze vrienden deed het, en wij hadden het gevoel dat we niet achter konden blijven. We hadden gedacht dat de kinderen het leuk zouden vinden, maar die haten Knokke. Het is ook te klein.’

‘Waar ligt het? Op de dijk?’

‘Nee, ergens achterin. We worden er depressief van.’

‘Iets in Knokke; het is natuurlijk een statussymbool. Het bekt wel goed. Als je zegt: “ik heb iets In Knokke”, dan zeg je eigenlijk: ‘ik heb het gemaakt.” Ja, het bekt wel goed… Nu, voor het geld dat je voor je achterafstudiootje in Knokke betaalt, had je een driekamerappartement op de dijk in Bredene of Lombardsijde kunnen kopen.

‘Maar onze vrienden zitten niet in Bredene of in Lombardsijde.’

‘Dat is waar natuurlijk. Zou je overwegen het te verkopen?’

‘Dan verliezen we eraan en het is nog niet afbetaald.’

‘Wat een dramatische situatie.’

‘Mijn vrouw zegt wel eens dat het een luxeprobleem is.’

‘Rijkemensenmiserie.’

‘Als we echt rijk waren, dan zaten we nu op de dijk, met een prachtig zicht op de zee. Ik houd wel van de zee.’

‘Je hebt het gekocht omdat je erbij wilde horen, met die poenige vrienden, ook als je het je eigenlijk niet kan veroorloven… En je dan nog verplicht voelen om elke keer naar die chichi en kaka te trekken, in die eindeloze file…’

‘Goh, je hebt gelijk. Zo heb ik er nog nooit over nagedacht…’

‘En alleen maar om te kunnen zeggen “We hebben iets in Knokke.” Wat ga je nu doen?’

‘Verkopen, die handel. Het maakt me ziek, en diep ongelukkig. Eigenlijk moet ik die mensen niet.’

‘Denk eens aan al de bestemmingen die je hebt gemist: Zuid-Afrika, Groenland, Canada, Thailand, China, Japan, …’

‘Ga jij daar op vakantie?’

‘Ah ja, wij hebben niets in Knokke.’

‘Wij gaan een maand in Zuid-Amerika rondtrekken.’

‘Godverdomme.’